Omdat de leerkracht er deze week niet was, waren er geen lessen maar we konden wel werken in het atelier omdat er een andere leerkracht van een ander vak toezicht kon houden.
Donderdag heb ik dan met een klasgenootje de gipsklei die we vorige week uitgelegd hadden op de gipsplaten om te recupereren bewerkt en in plastic ingepakt want deze begon al te hard te worden. Hadden we hem gewoon laten liggen, dan was het terug van begin aan beginnen. Gelukkig waren de ouderejaars bereid om ons uit te leggen en te tonen hoe we dat best konden doen. Alles goed doorkneden dus, hier en daar een beetje natter maken en dan alles in plastic inpakken. Heavy werk maar blij dat alles niet opnieuw gedaan moet worden.

Vrijdag heb ik dan een hele poos aan de weegschaal doorgebracht om alles voor mijn kleurendriehoek af te wegen. Wat een concentratiewerkje.
Maar ik heb denk ik een goed systeem gevonden wat voor mij werkt. Ik heb lege vinaigrette-potjes gebruikt en daar kleefde ik stickertjes op waarop staat wat er in het potje moet. vb: 20gr basisglazuur + 0.20gr ijzeroxide + 0.20gr chroomoxide.
Eerst heb ik dan alle potjes gevuld met het basisglazuur. Voor deze driehoek bestond dat uit 4 ingrediënten.
Het eerste ingrediënt heb ik rechtstreeks in elk potje afgewogen.
Voor het tweede ingrediënt gaat dat echter niet want als je er teveel in doet, kan je er niet meer uithalen zonder dat je misschien wat van het vorige ingrediënt mee hebt (het zijn allemaal witte poeders).
Daarom heb ik het tweede (en derde en vierde) ingrediënt telkens afgewogen in een apart potje. Dat ik dan bij in een potje met het eerste ingrediënt deed en dan werd dat potje aan de andere kant van de tafel gezet.

 
Om het heel duidelijk te maken heb ik mijn bak ertussen geplaatst. Zo was het heel goed duidelijk voor mij in welke potjes er al een tweede ingrediënt zat.
Als het laatste ingrediënt erbij gedaan werd dan zette ik het deksel erop en plaatste ik alles in de doos.

Natuurlijk moesten er nu overal nog 1 of meerdere oxides bij. Omdat ik het duidelijk op de etiketjes geschreven had was dit heel eenvoudig.
Ik nam eerst het eerste oxide en dan zocht ik alle potjes uit waar dit in moest. Eerst nam ik het potje waar de volledige hoeveelheid in  moest (de monopigmenten). Als het oxide erbij was kon het in de doos en was het klaar. Dan kwamen de potjes waar er 2 oxides in moesten. Deze gingen dan telkens weer aan de kant.

Als er dan met het volgende oxide het tweede erbij gedaan was dan kon het potje in de doos. De oxides heb ik telkens op het dekseltje afgewogen.

Hier ben ik toch dik een drietal uurtjes mee bezig geweest. Eigenlijk ging dat best goed. Ik doe zoiets het liefst in 1 keertje omdat ik me dan beter kan concentreren en focussen omdat je echt volgens een systeem werkt. Het enige vervelende zijn de plakkerige handschoenen en vooral het stofmasker. Zeker in combinatie met een bril. Volgende weegsessie toch maar weer eens mijn lenzen proberen.

Nu waren de glazuurtjes natuurlijk nog niet klaar. Er moest nog stelmiddel bij en dan moest alles gezeefd.
Dat heb ik op volgende manier gedaan.
Stelmiddel afmeten en in een potje doen, glazuurpoeders erbij en dan in het potje waarin ik alles afgewogen had terug zeven.

Tussen elk potje door moest natuurlijk alles weer afgewassen en afgedroogd werden en daardoor was ook dit best wel een werkje van lange duur. Maar ik heb alles klaargekregen. Oef!

De volgende stap is dan de proefplaatjes leggen, maar dat zal iets voor een van de komende weken zijn.