Een nieuwe techniek deze week.
Gooivormen. Ja hoor, je leest het goed: gooien met je klei.
Goed kijken wat er ontstaat.
Vanalles uitproberen en proberen om zo te gooien dat je verkrijgt wat je wilt.
Met een groot stuk klei, met een klein stuk klei. Hard gooien of zachtjes. Op een gladde ondergrond of op een structuur,…
De mogelijkheden zijn eindeloos.

Voor het gooien hebben we de grove klei gebruikt ( 40% 2,0 mm).
Omdat er tijdens het gooien luchtbelletjes gevormd kunnen worden en dit niet ideaal is voor het bakken, gebruiken we de groffe klei, zo kunnen de belletjes ontsnappen langs de losse chamotte korrels.

Ik begon met een blok klei en na verschillende keren gooien, ontstonden er verschillende vlakken. Leuk voor een doosje.
Nadien nam ik een kleiner stukje klei en probeerde een gelijksoortige vorm te krijgen.
Vrijdag nam ik nog een groter stuk en weer gooide ik een vorm die dezelfde taal spreekt.
Zo had ik 3 vormen die dezelfde taal spreken en dus bij elkaar horen.
Ik zag er meteen doosjes in. Doosjes die in elkaar passen als Babushka-popjes.

Verder maakte ik ook nog 2 kleine blokjes.
Eentje dat ik op een schotelvod gooide om structuur te krijgen en een kleiner dat ik meer rechtop zette.
Van dit kleine vormpje maakte ik de vrijdag nog wat anders.

Na onze eerste experimenten, kwam er weer een rondje kijken en bespreken.
Meestal willen we alles meteen benoemen en in een hokje stoppen: kom, doosje, …
Maar eigenlijk moeten we komen tot kijken op abstract niveau, beschrijven wat we allemaal zien: massief, stabiel, dynamisch, beweging, rand, elegant, log, glad, ruw,….

Onze volle vormen hebben we dan open en bloot laten staan om te drogen voor 1 dag.
Omdat dit grote volle vormen zijn zonder fragiele randjes is dat mogelijk.
Ik merkte wel dat de kleinste doosjes al moeilijker te bewerken waren.
Het was lastig om ze open te snijden omdat ze al iets te droog waren.
De grote blok ging wel goed.

Vrijdag gingen we dan nog even verder met het gooien.
Deze keer gooide ik 2 meer langwerpige vormen.
Bij de eerste kreeg ik een mooie lijnstructuur. Ik wil hem graag uithollen als vaasje maar dat gaat nog een heel werkje worden.

De 2de langwerpige vorm was iets kleiner en had niet zo een uitgesproken lijnstructuur. Ik gooide deze vorm op de plastic van de klei en op krantenpapier om een beetje structuur te krijgen..

Ik gooide de grote blok voor mijn trio van doosjes.

Nadien gooide ik een plattere vorm die mooi inzakte in het midden. Leuk voor een schaaltje.
Ook deze vorm gooide ik op de plastic en het krantenpapier

Het kleine rechtopstaande doosje van donderdag heb ik verder bewerkt.
Ik ben verder gaan gooien hiermee en omdat het al redelijk droog was kwamen er dikke barsten.
Dit is dan een gebarsten schaaltje geworden.

Tot slot gooide ik nog een vorm die aan een kant een grillige olifantenvel-huid kreeg.
Nog geen idee wat ik hier mee ga aanvangen.
Daar moeten we nog eens over nadenken en eventueel iets uitproberen.

Op zaterdag gingen we dan verder aan de slag met onze vormen.
Volle vormen kunnen namelijk niet gebakken worden.
Ze moeten dus uitgehold worden.
Zo kunnen ze dan een sculpturale vorm worden of een functie krijgen.

Eerst worden de vormen heel goed bekeken.
Soms weet je al wat je met je vorm wil doen, maar dan ook loont het de moeite om eens van de andere kant te gaan kijken, misschien ontstaat er een nog beter idee!
Kijk naar de mogelijkheden en de beperkingen van de vorm en denk na wat je nodig hebt om iets functioneel te maken.

Als je de vorm wil opensnijden om er een doosje van te maken, kan je met een touwtje gaan kijken waar je dit het beste doet.
Zo kan je het visueel maken zonder dat je al moet gaan snijden.
Voor een deksel is het handig om schuin in te snijden zodat je deksel niet gaat verschuiven of je kan ook aan de doos of het deksel een randje ‘kleven’. (met slib en azijn)

Uithollen dus, dit kan met een mesje, met een meloen-bolletjes-scheplepel of met een mirette, een speciale tool die hiervoor ontworpen is en in verschillende maten bestaat. Je zou deze ook zelf kunnen maken.
Een heel rustgevend werkje.
Proberen overal een even dikke rand te krijgen en vooral niet te ver uithollen want een gat is zo gemaakt (en gelukkig ook weer zo hersteld)
En alle klei die je er uit haalt, doe je gewoon in een plastic zakje waar je regelmatig een beetje water in verstuift, zo kan je deze nadien gewoon weer opnieuw gebruiken. Leuk toch!

En zo zijn deze lessen weer voorbij gevlogen.

Alles werd ingepakt in plastic om nadien verder te kunnen werken.
De werkjes die klaar waren werden ingepakt in papier en plastic zodat ze geleidelijk aan kunnen drogen.