Ieder schooljaar organiseert onze leerkracht een buitenstook.
Omdat er vorig schooljaar de soepkommententoonstelling was, was er vorig jaar geen buitenstook.
Dit schooljaar wel, en wat was dat een fijne dag vol warmte en gezelligheid.
We leerden hoe we in een pitfire konden stoken. De techniek die we leerden kennen was de black-topped pottery.

De pitfire:

Vullen van de pitfire met zagemeel.

Alle werkstukken staan al klaar, biscuit gebakken en gepolijst.

De werkstukken worden voorzichtig in de oven gezet. De delen die zwart moeten worden, worden onder het zagemeel geplaatst.

Nu wordt de oven verder opgevuld. Eerst met fijngesnipperde takjes tussen de potten.

Dan komen er grotere takjes, allemaal mooi naast elkaar in dezelfde richting.

Daarbovenop komt er kliefhout en de gaatjes worden opgevuld met kleine takjes/houtjes.

Nog even alles rondom goed natsproeien want het is de laatste dagen redelijk droog geweest.

De pyrometer wordt in een gaatje gestoken zodat we ten allen tijde de temperatuur in de oven goed kunnen opvolgen.

En dan gaat het vuur aan. Spectaculair! Als alles goed aan het branden is, wordt de pitfire afgedekt met een grote metalen plaat zodat het vuur alles langzaam aan wegbrandt en zich een weg naar onder zoekt. We krijgen reductie en als er weer meer ruimte is in de oven, worden de stukken terug mooi zuiver gebrand. Ze worden terug rood, behalve datgene wat onder het zagemeel zat.

En dan aan het einde van de dag kan de pitfire weer open en komen alle werkstukken te voorschijn.

Tussendoor deden we ook nog een kleine stook in de rookpotten.

Dit zijn potten uit keramiek met gaatjes en een deksel met een gat en een stop.

Deze worden opgevuld volgens de ‘lasagna’ techniek.
Je maakt laagjes  van zagemeel, schaafsel en werkstukken.

Bovenaan komt er dan een laagje stro wat in brand gestoken wordt.

Als de pot goed aan het branden is, wordt het deksel er opgezet, eerst nog met het gat open, nadien met het dopje erop. Zo worden de stukken binnenin gebakken. Hiervan hebben we het resultaat zelf nog niet gezien want de pot was zelfs de volgende dag nog niet meteen klaar om te openen. We kregen wel al enkele foto’s te zien. Dus september begint al met een cadeautje 🙂

Wat een fijne dag, of hoe keramiek ook mensen dichter bij elkaar kan brengen.